လက်ပြလိုက်ပါ။

လွန်ခဲ့တဲ့ ၂ နှစ်လောက်ကထင်တယ်။ အင်္ဂလန်က ပရီးမီးယား ဘောလုံးပွဲတစ်ပွဲပီးတဲ့အချိန်မှာ နည်းပြ တစ်ယောက်က အသင်းသားတစ်ယောက်ကို ပရော်ဖက်ရှယ်နယ် မဆန်ဘူးဆိုပြီး အပြစ်တင်ပြောကြား ခဲ့တာကို ဖတ်ခဲ့ဘူးတယ်။ ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ သူရဲ့ပေါင် အတွင်းကြောက နာနေတာကို မပြောပဲ ဆက်ကစားခဲ့လို့ပါ။ အဲဒီလိုဆက်ကစားခဲ့အတွက် သူရဲ့ဒဏ်ရာကလဲ ပိုဆိုးသွားခဲ့သလို ပွဲအတွင်းမှာ သူရဲ့ ကစားပုံကလဲ မကောင်းခဲ့ဘူး။ သူ့ကြောင့် ဟာနေတဲ့ နေရာတွေကို အသင်းဖော်တွေက ဖြည့်ပီး ကစားပေးခဲ့ ရတဲ့ အတွက်လဲ နောက်တပွဲအတွက် ပွဲပန်းသွားစေခဲ့သလို အဲဒီပွဲရဲ့ ရလာဒ်ကလဲ မကောင်းခဲ့ဘူး။ ပြောရမယ် ဆိုရင်တော့ ဘယ်သူ့အတွက်မှ မကောင်းခဲ့ဘူး။ ဒါကြောင့် မန်နေဂျာက သူ့ကိုအပြစ်တင်ခဲ့ပါတာဖြစ်ပါတယ်။ ဘာကြောင့်မန်နေဂျာက မြန်မြန်လူစားမလဲခဲ့တာလဲဆိုတာ မေးစရာဖြစ်ပေမဲ့ ကစားသမားက သူရဲ့အခြေနေ ကို ဖုံးကွယ်ထားကာ သူကိုပေးထားတဲ့ တာဝန်ကို ထမ်းဆောင်နိုင်ခြင်းမရှိခဲ့တာက ပိုပီးတော့ ပြောစရာ ဖြစ်သွားခဲ့ပါတယ်။

အဲဒီလိုကိစ္စမျိုးတွေဟာ ကျွန်တော်တို့ရဲ့ အလုပ်တွေမှာလဲ တွေ့ရလေ့ရှိပါတယ်။ အလုပ်တွေ လုပ်ရတဲ့နေရာ မှာ ကိုယ့်ရဲ့ အခြေအနေ၊ ကိုယ်ရဲ့ကျွမ်းကျင်မှု၊ အတွေ့အကြုံတွေအပြင် ကိုယ့်ရဲ့ အလုပ်လုပ်နိင်အား Capacity ကို သုံးသပ်တတ်ဖို့လိုပါတယ်။ တကယ်လို့ ကိုယ့်ရဲ့ အလုပ်လုပ်နိုင်အားဟာ ပြည့်နေပြီ၊ ကျော်နေပြီ ဆိုရင်တော့ မြန်မြန်လက်ပြဖို့တော့ လိုပါတယ်။ အဲဒီလိုမှ မဟုတ်ရင်တော့ အထက်ကပြောသွားခဲ့တဲ့ ကစားသမား လို အပြစ်တင် ခံရဖို့သေချာပါသလို ကိုယ့်အတွက်ရော အဖွဲ့အစည်းအတွက်ရော၊ ကိုယ်တာဝန် ယူပေးထားတဲ့ ကိုယ့်ရဲ့ Customer အတွက်လဲ မကောင်းပါဘူး။ ကိုယ်ပြောရဲ့သား လက်ပြထားရဲ့သားနဲ့ ရွေးချယ် စရာ မရှိတဲ့ အနေထားမျိုးမှာ ဆက်လုပ်ရတာကတော့ တမျိုးပေါ့။ ဒါလိုဆိုရင်တော့ ကိုယ့်ကို ခိုင်းတဲ့ အထက်က သူက ဖြစ်လာနိင်ခြေတွေကို ကြိုပြီးတော့ နားလည်ထားရပါလိမ့်မယ်။ တကယ်ပြဿနာ ဖြစ်လာခဲ့ရင် သူ့ မှာတာဝန်ရှိပါတယ်။ အဲလိုမှ မဟုတ်ပဲ ကိုယ့်က ဘာလာလာ အိုကေဆိုပြီးတော့ သေချာ မသုံးသပ်ပဲ ဆက်လုပ်မယ်၊ လုပ်နိုင်တဲ့ အရည်အသွေးတွေနိမ့်ပြီး ပြဿနာတွေ ဖြစ်လာခဲ့လာရင်တော့ ကိုယ့်တာဝန်ပါ။ အဲဒီအချိန်မှာ အပေါ်က အပြစ်တင်လာရင် ငါကလုပ်လဲ လုပ်ရသေး၊ အပြောလဲခံရသေး၊ ထွက်တော့မယ် ဘာမယ်ဆိုပြီး ဖြစ်လာတဲ့ ကိစ္စတွေ ဒုနဲ့ဒေးပေါ့။

ဒီကိစ္စနဲ့ ပက်သက်လို့ ISC2 ရဲ့ ဆောင်းပါးတခုမှာ ရေးထားတာကို ဖတ်လိုက်ရပါသေးတယ်။ တချို့ တွေဟာ အကြောင်းအမျိုးမျိုးကြောင့် ကိုယ်မလုပ်နိုင်တော့ဘူး ဆိုတာကို ငြင်းပယ်ဖို့ ဝန်လေးကြပါတယ်။ ကိုယ့်ကို အထင်သေးသွားမလား၊ ညံ့တယ်လို့ထင်သွားမလား၊ ကိုယ့်ရဲ့ ရာထူးတက်ဖို့၊ လစာတိုးဖို့ကို ထိခိုက်သွားမလား၊ လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်တွေရဲ့ အပြစ်တင်တာကိုခံရမလား စသဖြင့်ပေါ့။ ဒါပေမဲ့ အဲဒီလို ဖုံးကွယ်ခြင်း ဟာ သူအပါဝင် အကုန်လုံးကိုထိခိုက်စေတယ်ဆိုတာကို သူ့အနေနဲ့ သိထားသင့်တယ်၊ လက်ပြသင့်တယ်ဆိုပြီး ဆွေးနွေးထားတာပါ။ ဒီအကြောင်းကို ဖတ်မိတဲ့သူအများစုဟာ မန်နေဂျာအရေအတွက်ထက်စာရင် ကစားသမား ဖြစ်တဲ့ ကျွန်တော်တို့ နည်းပညာဖက်က ပရော်ဖက်ရှယ်နယ် အရေအတွက်က ပိုများပါတယ်။ ဒီတော့ အများစုက မတတ်နိုင်ဘူး ရွေးချယ်လို့မရဘူး လုပ်ရမှာပဲဆိုပြီး ဖြေကြမှာ များပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော်တို့ တကယ်ရော သေချာပြန်သုံးသပ်ခဲ့သလားဆိုတာ စဉ်းစားကြည့်ဖို့လိုပါတယ်။ တချို့ ကိစ္စ တွေမှာ ရွေးချယ်စရာကြောင့်မဟုတ်ပဲ ကိုယ့်ကိုအထင်သေးမှာကြောက်လို့၊ ကိုယ်ဘယ်လောက်လုပ်နိုင်သလဲ ဆိုတာကို ပြချင်လို့ ဆက်လုပ်ခဲ့တဲ့ အရေအတွက်ကလည်း မသေးပါဘူး။ ပြန်တွေးကြည့်ပါ။

ခက်တာက ဒီကိစ္စတွေဟာ နှစ်ဦးနှစ်ဖက်နဲ့ဆိုင်တဲ့ ကိစ္စဆိုတော့ မန်နေဂျာဖက်ကရော၊ အောက်ကသူကရော မှန်မှန်ကန်ကန်ရှိပြီး တဖက်နဲ့တဖက် အပြန်အလှန် လေးစာမှုရှိဖို့လိုပါတယ်။ မန်နေဂျာကလဲ ကိုယ်ပေးထား တဲ့ အလုပ်နဲ့ ကိုယ့်လူရဲ့အခြေအနေကို သုံးသပ်နိင်ဖို့လိုသလို၊ ပိုပြီးခိုင်းတော့မယ်ဆိုရင်လဲ ဖြစ်လာမဲ့ ပြဿနာ တွေကို ကိုယ့်တာဝန်ရှိကြောင်း လက်ခံထားသင့်ပါတယ်။ ပြီးရင် ကိုယ်တာဝန်ပေးမဲ့သူရဲ့ စကားသံကိုလဲ နားထောင်သင့်ပါတယ်။ တာဝန်ယူပြီး လုပ်ရမဲ့ သူကလဲ ပျင်းလို့၊ မလုပ်ချင်လို့၊ ခေါင်းရှောင်ချင်လို့ ငြင်းပယ် တာ မဟုတ်ပဲ ကိုယ်ရဲ့ အလုပ်လုပ်နိုင်တဲ့ ပမာဏ ကျော်လွန်သွားလို့၊ နည်းပညာပိုင်းအရ အခက်အခဲရှိလို့၊ မလိုက်နိုင်လို့ စသဖြင့် သေချာဆွေးနွေးသင့်ပါတယ်။ အလာကားနေ၊ အားမစိုက်ပဲ ငြင်းတာပဲလုပ်နေရင်တော့ ရေရှည်ရပ်တည်ဖို့ မလွယ်ပါဘူး။ ဒီအကြောင်းအရာဟာ နည်းပညာနဲ့ မဆိုင်ပေမဲ့ ကျွန်တော်တို့ အခုလုပ် နေကြ ရတဲ့ လုပ်ငန်းခွင်တွေမှာ တွေ့ရများတဲ့ ကိစ္စဖြစ်ပါတယ်။ ပရော်ဖက်ရှင်နယ် တယောက်အနေနဲ့ ကိုယ်ရဲ့ လုပ်ဆောင်နိင်စွမ်းကို များနိုင်သလောက် ကြိုးစားနေဖို့လိုသလို၊ တဖက်ကလဲ ကိုယ့်ရဲ့ Capacity ကို ကိုယ်သိပြီး ဘယ်အချိန်မှာတော့ လက်ပြသင့်တယ်၊ သေချာသုံးသပ်ဖို့လိုအပ်တယ်ဆိုတာ သိထားသင့်ပါတယ်။ မာနတွေ၊ ကြွားဝါချင်တာတွေ ကိုလျော့ချပြီး လက်ပြလိုက်ပါ။

Get Your Ego Out of the Way and Ask for Help When You Need It.


ကိုဖြိုး